Rodzaj posadzki dobiera się w zależności od przeznaczenia pomieszczeń. W korytarzach, łazienkach, kuchniach, pomieszczeniach gospodarczych najczęściej stosuje się posadzki z materiałów odpornych na ścieranie, nienasiąkliwych i łatwych do utrzymania w czystości: gresu, płytek ceramicznych (tzw. terakoty) lub kamiennych. W pokojach układa się posadzki drewniane, panele drewniane lub laminowane, wykładziny dywanowe oraz dywany. W pomieszczeniach technicznych lub w garażu zamiast okładzin ceramicznych można zastosować gładkie bezspoinowe posadzki betonowe malowane farbami lub żywiczne (spotykane coraz częściej również w industrialnych salonach).
Parkiet i deski – mocuje się do podłoża za pomocą odpowiedniego kleju. Układa się je bezpośrednio na suchym jastrychu betonowym (o wilgotności nie większej niż 2%) anhydrytowym (wilgotność do 0,5%), płytach wiórowych, OSB, mfp lub gipsowo-włóknowych. Przed przystąpieniem do prac podłoże się dokładnie odkurza i gruntuje. Parkiet oraz mozaikę po przyklejeniu trzeba oszlifować cykliniarką, a na koniec pokryć lakierem lub woskiem. Deski warstwowe nie wymagają cyklinowania, są bowiem wykończone fabrycznie.
Panele laminowane lub drewniane – układa się jako posadzkę pływającą, nie przytwierdzoną do podłoża. Kolejne elementy najczęściej łączy się ze sobą na zatrzaski. Na podłodze układa się folię paroizolacyjną (zapobiegającą zawilgoceniu posadzki od spodu), na niej piankę, matę lub miękkie płyty pilśniowe (stanowiące izolację akustyczną) i na nich panele. Płyty mogą dodatkowo posłużyć do wyrównania podłoża. Panele muszą być od-dylatowane od ścian. W taki sam sposób zwykle układa się też drewniane deski i warstwowe.
Posadzki z korka – mogą być układane na twardych, stabilnych i płaskich podłożach. Warstwę izolacyjną najlepiej wyko-i nać przy użyciu jednej lub dwóch ułożonych na krzyż warstw folii polietylenowej o grubości przynajmniej 0,2 mm, układanej na 20-centymetrową zakładkę i sklejanej taśmą.
Płytki ceramiczne – przykleja się je do podłoża za pomocą odpowiedniego kleju a spoiny wypełnia fugą. Odpowiedni produkt dobiera się do rodzaju podłoża i warunków użytkowania posadzki. W pomieszczeniach wilgotnych, czyli w łazienkach, kuchniach i pralniach konieczne jest ułożenie pod płytki izolacji przeciwodnej z 2-3 warstw płynnej folii, na którą można przyklejać płytki. Nie wolno wyrównywać podłoża za pomocą grubszej warstwy kleju, ponieważ w miejscach tych skurczy się on po związaniu i posadzka będzie nierówna. Podczas fugowania konieczne jest użycie krzyżyków dystansowych by szerokość spoin była taka sama.
Wykładziny z PVC, winylowe i dywanowe – szczególnie cienkie wykładziny z PVC wymagają bardzo równego i gładkiego podłoża, które, w razie potrzeby, trzeba wyrównać za pomocą wylewki samorozlewnej lub podkładu z płyt gipsowo-włóknowych. Szerokość wykładzin należy tak dobierać, aby pokryła ona całą powierzchnię pomieszczenia (bez łączeń wzdłużnych). Jeśli nie jest to możliwe, łączenia powinny wypadać w miejscach mniej widocznych, z dala od miejsc gdzie często się przechodzi. W zależności od wielkości powierzchni i intensywności eksploatacji wykładziny można przyklejać do podłoża (na całej powierzchni albo pasmowo) lub układać bez kleju. Wykładziny dywanowe układane są też metodą napinania, która wymaga użycia specjalistycznego sprzętu i w domach jednorodzinnych jest rzadko stosowana.
Posadzki betonowe i żywiczne – w garażu czy pomieszczeniu technicznym jako ostateczne wykończenie posadzki można potraktować jastrych zatarty na gładko i pomalowany farbą do betonu. Posadzki żywiczne wylewane cienkowarstwowe powstają po nałożeniu kilku warstw żywicy pędzlem lub szpachlą, grubowarstwowe kwarcowe natomiast po zatopieniu w bezbarwnej lub barwnej żywicy kolorowego lub naturalnego piasku, który zwiększa odporność powłoki na zarysowania. Podłoże pod posadzki musi być idealnie równe i gładkie. Jeśli powierzchnia nie jest równa, trzeba użyć cementowej zaprawy samopoziomującej. Wykonanie posadzki żywicznej najlepiej powierzyć specjalistycznej firmie. W zależności od jakości podłoża i efektu końcowego, jaki chcemy uzyskać, czyli między innymi koloru żywicy i rodzaju wypełnienia, czas układania posadzki może trwać nawet kilka dni. bo poszczególne warstwy układa się po wyschnięciu poprzedniej.
